ညဥ့္ရဲ႕ေမွာင္မုိက္မႈကုိ
အံတုၿဖိဳကာ
လမ္းမီးတုိင္မ်ားက
ထြန္းလင္းေပးခဲ့တယ္
ညဥ့္ရဲ႕တိတ္ဆိတ္တဲ့
လွပမႈေတြကုိ
ေသာ္တာလမင္းက
ေပါင္းစပ္ခဲ့တယ္
ညဥ့္ငွက္တုိ႔ရဲ႕
ဆုိညဥ္းသံေတြက
ေမွာင္မုိက္မႈကုိ
တန္ဆာဆင္ခဲ့တယ္
ေန ရဲ႕အလင္းဟာ
ေန႔မွာ ထြန္းလင္းခဲ့ေမမယ့္
ညတစ္ညရဲ႕အလင္းေလာက္
တန္ဖိုးမျမင္ခဲ့ဘူး
ရွဳပ္ေထြးလွတဲ့
လူ႔ေဘာင္ဘ၀ရဲ႕
ေမွာင္မိုက္မႈမွာ
ထြန္းလင္းေပးမယ့္
အလင္းေရာင္ေလးဟာ
ေမွးမွိန္ခ်င္ေမွးမွိန္လိမ့္မယ္
သူ႔ရဲ႕တန္ဖုိးကေတာ့
ႏွိဳင္းမရနုိင္ဘူး
ဒီေတာ့ေလ...
က်င္လည္ေနတဲ့
လူ႔ဘ၀ခဏတာမွာ
ညအခါ
အလင္းေရာင္ေပးတဲ့
ေသာ္တာလမင္းႀကီးလုိ
မျဖစ္ခဲ့ေတာင္မွ
အနီးနားမွာ
ျဖန္႔က်က္ေနတဲ့
ၾကယ္ကေလးေတာ့ျဖစ္နုိင္ပါေစ.....။
ခင္ေဇာ္လင္း (ေမွာ္ဘီ)
No comments:
Post a Comment